Miło Cię widzieć uśmiechniętego. Od ostatniego naszego wywiadu minęło pół roku, wówczas opowiadałeś o swoich początkach w Stali Rzeszów, czy organizacji dnia pracy, jako trenera. Powiedziałeś też, że „z perspektywy Akademii bardzo ważne jest, aby posiadać zespoły w Centralnych Ligach Juniorów”. Teraz stoisz u progu drugiego awansu. Jaki był to sezon i czego Ciebie i Twój zespół nauczył?

Trener Maciej Tokarczyk: Na podsumowanie strony wynikowej przyjdzie czas po ostatnim meczu. To prawda, że stoimy u progu awansu, jednak cały czas musimy być w pełni gotowi na postawienie tego ostatniego kroku. Chcemy ten ostatni mecz wygrać i osiągnąć swój cel. Jeśli chodzi o kwestie pozawynikowe to mój zespol ewoluował w trakcie trwania sezonu. Zawodnicy z każdą chwilą lepiej się rozumieli, bardziej się jednoczyli i zrozumieli, że razem jesteśmy silni i możemy wiele. W tym momencie ta kwestia wygląda bardzo dobrze. Drugą kwestią jest organizacją gry. Drużyna potrafi reagować i dostosowywać się do potrzeb danej chwili w meczu. Jesteśmy elastyczni taktycznie i to jest nasza duża broń.

We wspomnianym wywiadzie zapytany o cele na ten sezon powiedziałeś również: „Jeśli chodzi o moje indywidualne cele to oprócz celów wynikowych stawiam przed sobą, jak i całym moim sztabem dwa kolejne, równie ważne. Pierwszy z nich to wychowanie zawodników, którzy pójdą w ślady Kuby Lorka, Ramila Mustafaeva, czy Przemka Pęksy i w niedługim czasie zasilą na stałe szeregi pierwszego zespołu, a drugi to rozwój każdego z moich zawodników pod kątem osobowościowym i mentalnym – ogólnie mówiąc wpajanie wartości, które po prostu przydadzą się im w dorosłym życiu.” Jak dziś z perspektywy czasu i tego, co razem z zespołem przeszliście możesz się do tego odnieść? Z czego jesteś szczególnie zadowolony?

Tutaj także weryfikacja przyjdzie po sezonie. Mogę tylko powiedzieć, że współpraca z pierwszym zespołem wygląda bardzo dobrze, w trakcie obecnego sezonu moi zawodnicy cyklicznie pojawiali się tam na treningach, ale to jeszcze zdecydowanie za szybko, aby powiedzieć, że ktoś trafił tam na stałe. Nie licząc oczywiście wyżej wymienionych. Mówiąc trochę życzeniowo chciałbym, aby jak największa ilość chłopaków nie tylko trafiła do pierwszej drużyny, ale także była ważną częścią zespołu.

Jak na przestrzeni tego sezonu rozwinęła się Twoja drużyna, a co było największym jej i indywidualnym wyzwaniem?

Tak jak wspomniałem, dwa aspekty są dla mnie najbardziej kluczowe: pierwszy z nich to taka dojrzałość zespołowa, relacja wewnątrz i kolektyw. Zawodnicy wraz ze sztabem stworzyli naprawdę mocną grupę osób. Tak naprawdę podczas tego sezonu mieliśmy kilka trudnych chwil, z których często wychodziliśmy zwycięsko. Przytoczę tu choćby comeback w Krakowie, gdzie do 74. minuty przegrywaliśmy 2:0, aby wygrać w doliczonym czasie 3:2, czy zwycięski mecz, gdzie przy stanie 1:0 tracimy bramkarza, a jego rolę przyjmuje zawodnik z pola. Chwilę później tracimy bramkę, a mimo to wygrywamy 2:1. Takie rzeczy nie mógłyby się wydarzyć, gdybysmy sobie wzajemnie nie ufali a w grupie nie byłoby spójności. Drugi z aspektów to elastyczność boiskowa. Potrafimy różnorodnie atakować, co czyni nas nieprzewidywalnym zespołem w ofensywie. Natomiast w ostatnim meczu z Sandecją zawodnicy pokazali, że na potrzeby chwili potrafią funkcjonować w trochę innym ustawieniu w defensywie, wszystko po to, aby zabrać przeciwnikowi jego najlepsze argumenty. Te dwie rzeczy w moim odczuciu stały sie naszym bardzo dużym atutem w obecnym sezonie.

Przed nami mecz w środę w Kielcach. Wygrana w tym spotkaniu da nam upragniony awans do CLJ U-18. Jak przygotowujecie się do tego meczu? Jakiego pojedynku się spodziewasz?

Do tego meczu szykujemy się podobnie jak do poprzednich. Oczywistym jest, że ten mecz jest istotny. Natomiast wszyscy mamy chłodne głowy. Jesteśmy gotowi, aby wyjść, zrealizować zadania i zagrać dobry mecz. Wierzę głęboko, że taka postawa da nam zwycięstwo.